Σάββατο, Ιανουαρίου 02, 2010

Το τζάμι...

Εγώ ένα πράγμα...

Γύρισα και κοίταξα το τζάμι. Έβλεπα το καθρέφτισμά μου... Έβλεπα και πάλι εμένα. Ήταν αρκετό.

Όσο αντέχει η καρδιά μου ρε που*****ς θα είμαι καλός. Και θα μαζεύω μετά δυνάμεις για να ξαναγίνομαι. Πάντα. Καλός. Πάντα. Αυτό είμαι. Αυτό θα είμαι. Κι ας μείνω και ο μόνος...

Το αντάλλαγμα είναι να παίρνεις αντί για καλή χρονιά ένα υπέροχο... "Καντίλι"... Αλλά δεν πειράζει.

Καλή χρονιά σε όλους εκεί έξω. Μακάρι η νέα χρονιά να γεμίσει τον βρώμικο αυτό κόσμο με καθαρά χαμόγελα. Χαμόγελα ζεστά όσο μία αγκαλιά. Να έχουμε όλη υγεία να γκρινιάζουμε και να περνάμε καλά.