Η μουσική πάνω από τις λέξεις

Κάποιες φορές η μουσική έρχεται τόσο πολύ και μας αγκαλιάζει που μιλάει περισσότερο απ' ότι θα μπορούσαν να μιλήσουν οι λέξεις... Εκείνες τις στιγμές αν την αφήσεις να σε πάρει μαζί της κρατιέστε τόσο δυνατά που δεν θες να σε αφήσει και την αφήνεις να παίζει... Και να σου μιλάει... Με τον τρόπο της... Με τις ώρες... Αυτό εδώ το κομμάτι είναι μία από αυτές τις περιπτώσεις...

Μια κουρτίνα να ανεμίζει...

Ήχοι μουσικής... Σκέψεις... Μια κουρτίνα να ανεμίζει στο απαλό καλοκαιρινό αεράκι, όπως αυτό μπαίνει από την τέντα ανοιχτή μπαλκονόπορτα, και να κάνει βόλτες μέσα στο δωμάτιο... 

Ταξίδι περίπου δυο χρόνια πίσω. Πόσο καλά ήταν τα πράγματα τότε... Η μυρωδιά της ανάμνησης αυτής μπορεί να μην είναι τόσο έντονη αλλά ενώ τόσο κοντά είναι ακόμα τόσο μακρυά και τα πράγματα είναι πλέον τόσο χειρότερα...





Το τραγούδι αν και άσχετο με το υπόλοιπο blog είναι σχετικό με εκείνο το καλοκαίρι, γι αυτό και η παρουσία του...