Φτάνοντας στο σήμερα...

Τέλος πάντων, για να τελειώνω με το παρελθόν μου, με την κολλητή μου δεν τα ξαναβρήκα. Παρολαυτά πιστεύω πως έχω πάρει ένα μεγάλο κομμάτι της. Με την Χριστίνα τα ξαναβρήκα είμαστε ακόμα κολλητοί... Το πως έγινε αυτό...

Στο καλοκαίρι μεταξύ τρίτης γυμνασίου και πρώτης λυκείου γνώρισα και την κοπέλα που μετά από μία επεισοδιακή αρχή λόγω προσωρινής δικής μου μαλάκυνσης καλοκαιριού και γενικά καταστάσεων, τελικά πλέον είναι η ΓΥΝΑΙΚΑ ΜΟΥ (<- όχι δεν την παντρέυτηκα)! Έχω αλλάξει πολύ από μικρότερος και έχω προδώσει πολλά πιστεύω μου. Η ζωή δεν σε αφήνει πάντα να υποστηρίξεις εμπράκτως ούτε τις ίδιες σου τις ιδέες! Έχω οριμάσει και βλέπω την ζωή αλλιώτικα. Ίσως και ακόμα πιο χαλαρά! Φιλοσοφώ λιγότερο και αυτό θέλω να το ξαναρχίσω οπότε και το Blog... Αυτά για σήμερα. Δεν ξέρω αν φάνηκε αλλά δεν έχω καθόλου έμπνευση για γράψιμο σήμερα. Είδατε την αναλογία του σε πόσες γραμμές ξεπέταξα όλο το τελευταίο παρελθόν μου... (Αυτή η παρένθεση είναι πρόσθετη πολύ αργότερα απλά για να αναιρέσω τα περί γυναίκας, γιατί δεν θέλω να πειράξω το post αυτό καθ' αυτό)