Αλκυονίδες μέρες...

Αν και είχε πολύ κρύο σήμερα ο ήλιος έλαμπε λαμπρός και καμαρωτός από πάνω, με το ζεστό του πορτοκαλί φτιάχνοντάς μου την διάθεση και δημιουργώντας υπέροχες εικόνες.... Υπέροχες εικόνες του υπέροχου καθαρού καταγάλανου ουρανού... Ακόμα Ιανουάριος και ο καιρός αν και κρύος έχει αρχίσει να φτιάχνει! Ίσως αλκυονίδες μέρες... Αλλά τι με νοιάζει. Το θέμα είναι η χαρούμενη διάθεση που σου δημιουργεί αυτός ο καιρός... Να θέλεις... Να τρέξεις, να πετάξεις να χαθείς...

Και έτσι μου δημιουργήθηκε και μία ακαταμάχητη επιθυμία και κατέβηκα μία βόλτα στην υπέροχη γαλάζια θαλασσίτσα... Τι ωραία που είναι η άτιμη! Το τοπίο υπέροχο... Η θάλασσα, η αδειανή παραλία, τα αλμυρίκια κι από πίσω ένας τεράστιος κατακόκκινος ήλιος... Δεν πρόλαβα νωρίτερα μα μόνο λίγο πριν το ηλιοβασίλεμα.

Η θάλασσα ήρεμη και γαλάζια ανέδυε τον γλυκό παφλασμό των κυμάτων της που μαζί με τον χειμερινό ήλιο να βυθίζεται μέσα της για φόντο δημιουργούσε ένα αίσθημα αναζωογόνησης, χαράς και πεθυμιάς...

Πολύ μου είχε λείψει η θαλασσίτσα μου. Είχα καιρό να την επισκεφτώ. Πήρα πετρούλες και προσπάθησα να κάνω ψαράκι. Σχεδόν απέτυχα. Το έχω ξεχάσει κι αυτό... Πόσο καιρό είχα να ασχοληθώ μαζί της. Με το μεγαλείο της και την γλυκιά αίσθηση που αναβλύζει.

Αν θα μπορούσα τον κόσμο να άλλαζα - Φίλιππος Πλιάτσικας

Πρώτη φορά που την είδα, στεκότανε,
τη νύχτα εκείνη που η Ρώμη καιγότανε,
χιλιάδες χρόνια φωτιά και μηνύματα,
μα δεν ξεχνώ του κορμιού της τα κύματα.

Την είδα πάλι στις όχθες του Βόλγα,
που ένας στρατιώτης τη φώναξε Όλγα,
κάτι ψιθύρισε μέσα στο κρύο,
τότε μου 'χε φανεί τόσο αστείο.

Αν θα μπορούσα τον κόσμο να άλλαζα,
θα ξαναέβαφα γαλάζια τη θάλασσα.
Κάτι αν μπορούσα στον κόσμο να άλλαζα,
θα ξαναέβαφα γαλάζια τη θάλασσα.

Στο Πάλος νύχτα τ' όνομά της αφήνει,
γραμμένο κάπου στου Κολόμβου την πρύμνη,
τότε που οι Ισπανοί ξεκινούσαν,
και για μια άγνωστη μοίρα μεθούσαν.

Βρέθηκε κάποια στιγμή στη Γαλλία,
πρώτη του Μάη σε μια άδεια πλατεία,
σε λίγο οι φοιτητές θα ξεσπούσαν,
και μια αλλιώτικη ζωή θα ζητούσαν.

Αν θα μπορούσα τον κόσμο να άλλαζα,
θα ξαναέβαφα γαλάζια τη θάλασσα.
Κάτι αν μπορούσα στον κόσμο να άλλαζα,
θα ξαναέβαφα γαλάζια τη θάλασσα.

Σήμερα έχει στα χέρια ένα αγόρι,
πάλι ξεκίνησαν οι Σταυροφόροι,
μα ποιος ακούει και ποιος ενδιαφέρεται,
για ένα κόσμο που βράζει και φλέγεται.

Αν θα μπορούσα τον κόσμο να άλλαζα,
θα ξαναέβαφα γαλάζια τη θάλασσα.
Κάτι αν μπορούσα στον κόσμο να άλλαζα,
θα ξαναέβαφα γαλάζια τη θάλασσα.

Ήταν τόσο ωραία η αίσθηση που είχα... Ο ήλιος που αν και χειμώνας θυμίζει καλοκαίρι... Κι ας λένε οι Πυξ Λαξ... Κι εμένα συνήθως ο ήλιος του χειμώνα με μελαγχολεί... Αλλά σήμερα... Τέλος πάντων... Αυτό το post όπως θα καταλάβατε δεν έχει κανένα νόημα, κανέναν ειρμό.. Γενικά δεν έχει τίποτα.. Απλά μία γλυκιά αίσθηση αλκυονίδων ημερών...

ΑΝ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΝΑ ΑΛΛΑΖΑ ΘΑ ΞΑΝΑΕΒΑΦΑ ΓΑΛΑΖΙΑ ΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ!

Γαλανός ουρανός, θάλασσα και μουσική... Πηγαίνοντας με το ποδήλατο... Έτσι ρε! Για να γουστάρουμε!

The image is mine taken by my mobile.