Παρασκευή, Φεβρουαρίου 22, 2008

Η άποψη και το μαύρο χρώμα.

(Εάν δεν μπορείτε να διαβάσετε
επιλέξετε το κείμενο.)

Σήμερα είχα μία μικρή χαζή κουβέντα της τάξεως του ενός λεπτού, η οποία όμως με έβαλε σε σκέψεις ώρα μετά. Μιλούσα με μία κοπέλα που φορούσε ένα καρό παντελόνι που δεν μου άρεσε και της το είπα.

Την ερώτηση την έκανα ως εξής: "Μα καλά πως σας αρέσουν?" Η απάντηση που μου έδωσε πολύ απλά η κοπέλα ήταν και αυτό που με έκανε να σκέφτομαι. Μου λέει "Εσένα γιατί σου αρέσουν και φοράς μαύρα?"... Προσπάθησα στιγμιαία να της απαντήσω αλλά δεν έβρισκα κάποιο επιχείρημα ακόμη και αν έχει τύχει να έχω διαβάσει για χρωματοθεραπεία και όλα αυτά. Εκείνη την στιγμή φάνταζαν άκυρα αυτά που θα μπορούσα να πω. Το μαύρο είναι απορροφητικό χρώμα και είμαι έφηβος και μπλα μπλα... Σιγά σιγά με την ώρα μου ερχόντουσαν διάφορες απαντήσεις στο μυαλό αλλά καμία τόσο καλή ώστε να πείσει και τον ίδιο μου τον εαυτό.

Όχι ότι δεν τα έχω ξανασκεφτεί όλα αυτά. Όχι ότι δεν ξέρω το τι μου αρέσει και πως και πόσο... Και ξέρω ότι δεν βασίζεται ούτε σε μόδα ούτε τίποτα άλλο. Μήπως είναι ότι πολλοί μου έχουν πει πως το συγκεκριμένο χρώμα είναι αυτό που μου πηγαίνει?

Δεν την έλυσα και μάλλον δεν θα την λύσω σύντομα αυτήν μου την απορία... Είναι περίεργο το πως κάνουμε κάποιες επιλογές στην ζωή μας χωρίς ούτε οι ίδιοι να ξέρουμε τα κριτήρια μας...

Rolling Stones - Paint it black

I see a red door and I want it painted black

No colors anymore I want them to turn black
I see the girls walk by dressed in their summer clothes
I have to turn my head until my darkness goes
I see a line of cars and theyre all painted black
With flowers and my love both never to come back
I see people turn their heads and quickly look away
Like a new born baby it just happens evry day
I look inside myself and see my heart is black
I see my red door and it has been painted black
Maybe then Ill fade away and not have to face the facts
Its not easy facin up when your whole world is black

No more will my green sea go turn a deeper blue
I could not foresee this thing happening to you
If I look hard enough into the settin sun
My love will laugh with me before the mornin comes

I see a red door and I want it painted black
No colors anymore I want them to turn black
I see the girls walk by dressed in their summer clothes
I have to turn my head until my darkness goes
Hmm, hmm, hmm,...
I wanna see it painted, painted black
Black as night, black as coal
I wanna see the sun blotted out from the sky
I wanna see it painted, painted, painted, painted black
Yeah!

The images are from deviantart.

7 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Είμαι 14 ετών. Είμαι μια έφηβη που φοράει μαύρα και μου αρέσουν πολύ γιατί με εκφράζουν. Το πιο ηλίθιο σχόλιο που άκουσα ήταν της γιαγιάς μου. Σας μεταφέρω κατά λέξη τα λόγια της:
Αχ, κορίτσι μου, γιατί είσαι έτσι; Ακούς αυτή τη μουσική ,πως τη λες, ρο-ρο-ροκ!φοράς αυτά τα ρούχα,μαύρα, μαύρα,μαύρα... Νέο κορίτσι είσαι...
Δεν μπορούν να καταλάβουν ότι έχω το δικό μου στυλ; Μου αρέσουν τα μαύρα και φοράω μαύρα. Μου αρέσει η ροκ και ακούω ροκ. Αυτό είναι όλο!!!

Αμπελοφιλόσοφος είπε...

Ανάλογα με την ηλικία μας ουσιαστικά μας αναγκάζουν δυστυχώς και σκεφτόμαστε διαφορετικά και ίσως να το βλέπει κάπως διαφορετικά...


Πάντως.... Να συνεχίσεις... Χι χι... Εμ τι να πω... Αφού το λατρέβω το άτιμο και δεν τον κάνω για καμία μόδα, είναι η τρέλα μου, η τρέλα σου, η τρέλα μας...

Ανώνυμος είπε...

Χμμ..Χμμ..
Από την ώρα που το διάβασα φιλόσοφε με προβλημάτησες πολύ..ούτε εγώ ξέρω..Αλλά παντού υπάρχει μία αιτία..παντού υπάρχει και η φωτιά κάτω από τον καπνό..:Ρ

Χμμ..Κάνοντας έναν αναλογισμό καταλήγω στο ότι συμπαθώ ιδιαιτέρως το μαύρο γιατί είναι ένα χρώμα(αν το θεωρείς χρώμα δηλαδή γιατί κάποιοι το αμφισβητούν) πολύ έντονο μα και διακριτικό συγχρόνως.. Είναι ήσυχη δύναμη που κρύβει μεγαλείο μεγάλο. Δεν έχει ανάγκη να σου τρυπάει το μάτι με τις φωσφοριζέ του ιδιότητες για να επιβληθεί.Σοβαρό αλλά και μυστηριώδες και μαγευτικό.

Δεν είναι τυχαίο που το διαλέγω.. Επικρατεί στο σύμπαν και στο άπειρο, είναι κατά κάποιο τρόπο ανώτερο και δυνατότερο των άλλων χρωμάτων και δεν αντιστάθηκα στο να με αιχμαλωτήσει:P

Βασικά εντάξει πολύ πορωμένη δείχνω αλλά δεν θεωρώ και ότι τα άλλα χρώματα υστερούν σε κάτι. Μ' αρέσει να σκέφτομαι τον εαυτό μου ως καλλητέχνη κι έτσι δεν είναι περίεργο που κάθε χρώμα το βλέπω να έχει να ξεδιπλώσει έναν διαφορετικό κόσμο. Διαφορετικό χαρακτήρα και συναισθήματα να δώσει. Όλα τα λατρεύω απίστευτα.
Ομορφαίνουν τη ζωή σαν την μουσική.


Παρ' όλα αυτά για το ντύσιμό μου το προτιμώ το μαύρο. Με κάνει να νιώθω ότι αν ξεχωρίζω για κάτι ανάμεσα στον κόσμο δεν είναι για την φούξια ηλεκτρίκ μπλούζα μου αλλά για την προσωπικότητα που αποπνέω..

Αυτάαα..πολύ καληνύχτα σας!τώρα που ησύχασα πάω για ύπνο..:)

Αντίοοοοο

Υ.Σ.:και ναι, η αγάπη για τα μεγάλα comments ούτε κρύβεται ούτε αντιμετωπίζεται:D χαίρομαι που συναντώ κατανόηση!

Αμπελοφιλόσοφος είπε...

Κατάφερα να προβληματίσω άνθρωπο, αυτά είναι... :D

Είναι όντως πολύ έντονο και πολύ διακριτικό συγχρόνως και απ' ότι κατάλαβα είσαι κι εσύ συνάδελφος σε αυτήν την λατρεία προς αυτό το μεγάλο μεγαλείο που αναφέρεις... :D

Το μαύρο σίγουρα όταν ξεκόλλησα από το να γράφω εκείνο το post εκείνη την μέρα βρήκα κι άλλους λόγους να το συμπαθώ... Είναι το χρώμα του σκοταδιού και της νύχτας... Της νύχτας που με τόση ευλάβεια αγαπώ... Είναι το χρώμα των σκιών, της διάστασης που θα διάλεγα να κινούμαι αν μπορούσα, είναι το χρώμα μαζί με το λευκό το οποίο μπορεί να αποτυπώσει όλα τα υπόλοιπα. Είναι το χρώμα που απορροφάει όλες τις ακτίνες και τα υπόλοιπα χρώματα στα οποία αναλύεται το φως... Είναι στο κάτω κάτω πολύ απλά το χρώμα που μου έκανε κλικ και να μην υπήρχε κανένας άλλος λόγος. Ποτέ μου δεν κατάλαβα γιατί παίρνουμε ως δεδομένο ότι όλοι οι άνθρωποι αντιλαμβάνονται το ίδιο όλα τα χρώματα. Μπορεί αυτό που εγώ βλέπω μαύρο ο άλλος να το βλέπει κόκκινο. Ποτέ δεν ξέρεις... Επίσης είναι ένα χρώμα που πάει σχεδόν με τα πάντα. Είναι το χρώμα που έχει το τίποτα. Είναι προφανώς το μόνο χρώμα που βλέπεις εκείνους τους πρώτους 9 μήνες και λίγο μετά...

Καλά κάνεις και που δεν είσαι πορωμένη και που σ΄αρέσουν και τα άλλα χρώματα. Είπαμε μία ασπρόμαυρη ζωή είναι ο χειρότερος εφιάλτης (από πείρα ξαναλέω)... Τα χρώματα ομορφαίνουν και άλλωστε αυτά ξεχωρίζουν το μαύρο...

Τι καλλιτέχνης είσαι εσύ :P ???

Όσο γι αυτό με την προσωπικότητα, μακάρι να σκεφτόντουσαν όλοι οι άνθρωποι έτσι, θα είχαμε ένα καλύτερο κόσμο. Το πιστεύω. Μαύρο. Και καλύτερο... Λολ... Πλάκα θα 'χε... Όλοι με μαύρα... Αλλά θα τρελαινόμασταν... :D

So, καλή σου νύχτα και καλόν ύπνο...

Αντίο!

Απάντηση υστερόγραφου: Μα δεν χρειάζεται να κρυφτεί, εγώ έχω χαρεί όσο δεν παίρνει...

Ανώνυμος είπε...

Ειμαι κι εγω 14 ετων και το αγαπημενο μου χρωμα ειναι το μαυρο. Εδω και 4-5 χρονια ολη μου η ντουλαπα ειναι γεματη μαυρα ρουχα. Επισης λατρευω τη ροκ και ειμαι κι εγω απο τα παιδια που φορουν T-shirts με τα αγαπημενα τους μουσικα συγκροτηματα. Δεν βαφομαι ουτε συμπεριφερομαι περιεργα, παρ' ολ' αυτα οταν περπαταω καποιες φορες στον δρομο υπαρχουν ανθρωποι που με κοιταζουν περιεργα. Επισης ακουω απο ανθρωπους γυρω μου (εκτος απο τη μητερα μου) οι οποιοι μου λενε να ντυνομαι πιο θηλυκα γιατι:
1. ειμαι μικρο κοριτσι, λεει , και χαραμιζομαι μεσα σ' αυτα τα ρουχα.
2. δεν θα αρεσω σε κανενα αγορι.
3.δειχνω πολυ απομακρη και καταθλιπτικη και δυσκολα θα με πλησιαζουν αλλοι ανθρωποι.
Εγω ακουω ολα αυτα και εχω να απαντησω με τις εξεις ερωτησεις:
1.Για ποιο λογο να κατακρινουμε ετσι ενα χρωμα φυσιολογικο σαν ολα τα αλλα?? Και στο κατω κατω οι ανθρωποι δειχνουμε πιο ομορφοι οταν νιωθουμε ανετα με τα ρουχα μας.
2. Που πηγε ο ρομαντισμος κι ο ερωτας??? Γιατι για να αρεσω σε καποιον πρεπει να φοραω ενα χρωματιστο, κολλητο μπλουζακι??? Για θα φαινομαι sexy??? Και γιατι να φαινομαι sexy??? Δεν θελω να ειμαι ετσι! Θελω σε καποιον να αρεσει ο χαρακτηρας μου και το δικο μου στυλ!
3. Γιατι πρεπει να κολλαμε ετικετες στους ανθρωπους??? Δηλαδη αν φορουσα χρωμαριστα δεν θα ημουν καταθλιπτικη??? Γιατι πρεπει να κρυβομαστε πισω απο <> και να μην ειμαστε ο εαυτος μας???
Και τελος, γιατι να μην μπορω να φορεσω την αγαπημενη μου μπλουζα με τη φωτογραφια του Kurt Cobain χωρις να ακουσω καποιο αρνητικο σχολιο??? Επειδη κανω το <> να εκφραζομαι μεσα απο τη μουσικη ενος ευαισθητου ανθρωπου ο οποιος τυχαινει να ειναι νεκρος????

Γιατι πρεπει καθημερινα να βιωνω αυτον τον κοινωνικο ρατσισμο??? Γιατι οτιδηποτε αλλο εκτος απο αυτο που ειμαι ειναι σωστο???
Γιατι οι ανθρωποι που ειναι γυρω μου δεν μ' αγαπουν απλα γι' αυτο που ειμαι????
Δηλαδη αν με δουν να υποκρινομαι κατι που δεν ειμαι θα με αγαπουν περισσοτερο???
Τι να πω!!???!!!

Αμπελοφιλόσοφος είπε...

Λοιπόν ένα ένα γιατί έχω να πω αρκετά νομίζω :) ...

Αυτό θα στο λένε πάντα, είτε είσαι μικρό κορίτσι, είτε έφηβος πάνω στο άνθος της ανάπτυξης, είτε φοιτήτρια ή, ή, ή... Μην δίνεις βάση. Απλά. :P

Και φυσικά και θα αρέσεις σε αγόρια. Το ίδιο για τα πολλά και ίσως και λίγο περισσότερα για κάποια άλλο σαν κι εμένα.

Το να δείξει απόμακρη δεν θα κριθεί από αυτό. Μια ζωή με μαύρα κυκλοφορώ και ήμουν μια ζωή ο χαζοχαρούμενος και ο ακραία κοινωνικός. Με τα μαύρα μου ξέρεις πόσο κόσμο γνώριζα ένα καιρό που ήθελα να γνωρίζω κόσμο...

Και ναι συμφωνώ απόλυτα ότι το θέμα είναι να νιώθεις άνετα και να φοράς εσύ τα ρούχα και όχι αυτά εσένα. Δυστυχώς το χρώμα το κρίνουν λόγο ταμπέλας γιατί άμα αντίστοιχα μιλάμε για ένα μαύρο καλό φόρεμα δεν ισχύει το ίδιο.

Επίσης χαίρομαι απίστευτα να ακούω κοπέλα στην ηλικία σου να έχει αυτήν την άποψη περί του να φαίνεται σέξι γιατί έχω αρχίσει και φρικάρω από τις μικρές κοπέλες των ημερών μας (και όχι το μικρές δεν το λέω ως κακό αλλά ίσα ίσα ως καλό).

Και τέλος να μην υποκριθείς, αν το κάνεις ναι μπορεί να σε αγαπήσουν περισσότερο... Αυτοί που δεν άξιζε ποτέ να σε αγαπήσουν εξ αρχής. Και ούτως ή άλλως ρατσισμό πάντα θα βρεθεί κάποιος να σου δείξει. Απλά δεν έχει ούτε καν νόημα να χαλάσεις φαιά ουσία για την πάρτη του... :) Αυτά!

Αμπελοφιλόσοφος είπε...

Λοιπόν ένα ένα γιατί έχω να πω αρκετά νομίζω :) ...

Αυτό θα στο λένε πάντα, είτε είσαι μικρό κορίτσι, είτε έφηβος πάνω στο άνθος της ανάπτυξης, είτε φοιτήτρια ή, ή, ή... Μην δίνεις βάση. Απλά. :P

Και φυσικά και θα αρέσεις σε αγόρια. Το ίδιο για τα πολλά και ίσως και λίγο περισσότερα για κάποια άλλο σαν κι εμένα.

Το να δείξει απόμακρη δεν θα κριθεί από αυτό. Μια ζωή με μαύρα κυκλοφορώ και ήμουν μια ζωή ο χαζοχαρούμενος και ο ακραία κοινωνικός. Με τα μαύρα μου ξέρεις πόσο κόσμο γνώριζα ένα καιρό που ήθελα να γνωρίζω κόσμο...

Και ναι συμφωνώ απόλυτα ότι το θέμα είναι να νιώθεις άνετα και να φοράς εσύ τα ρούχα και όχι αυτά εσένα. Δυστυχώς το χρώμα το κρίνουν λόγο ταμπέλας γιατί άμα αντίστοιχα μιλάμε για ένα μαύρο καλό φόρεμα δεν ισχύει το ίδιο.

(Πω είχα γράψει ένα τεράστιο και σβήστηκε... Grr blogger πάει για άλλαγμα πολλά μας τα 'χει κάνει τελευταία, θα προσπαθήσω να γράψω και την συνέχεια...)